Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Μια Eλληνίδα Αρφαραία πρέσβειρα για τα κρασιά του Mπορντό

Μια Eλληνίδα πρέσβειρα για τα κρασιά του Mπορντό

ΠΑΡΙΣΙ 8 Οκτωβρίου 2005.

Δυο φορές στην μακρά ιστορία του, το φημισμένο Chateau Margaux (Aμπελώνας Μαργκό) έχει σωθεί από γυναίκες. Η πρώτη ήταν η Λορ ντε Φιμέλ, η οποία αγόρασε τον πύργο και τον αμπελώνα το 1795, στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, και κατάφερε να τον διασώσει. Όμως, έπειτα από αλλεπάλληλες αποτυχημένες παραγωγές οίνου, η κ. Ντε Φιμέλ, απογοητευμένη, αποφάσισε ότι δεν μπορούσε να δημιουργήσει το κορυφαίο κρασί στο οποίο προσέβλεπε και πούλησε τον Chateau Margaux σε δημοπρασία το 1802.

Η δεύτερη, η Κορίνα Μεντζελοπούλου, απέκτησε τον αμπελώνα στη διάρκεια της δεκαετίας του ’70, μετά μια αλληλουχία από πολύ κακές χρονιές, και λίγο πριν από τις εκπληκτικές χρονιές της δεκαετίας του ’80, οι οποίες είχαν αφετηρία τη θρυλική πλέον χρονιά του 1982. H κ. Μεντζελοπούλου είναι σήμερα θρύλος στη Γαλλία, όπου οι γυναίκες σερβίρουν και πίνουν κρασί, βοηθούν ακόμη και στον τρύγο, αλλά σπανίως είναι ιδιοκτήτριες κάποιου αμπελώνα.

Η αγορά του 1977Το Chateau Margaux είναι ένας από τους πέντε πρώτους σε παραγωγή αμπελώνες στο Μπορντό, μαζί με τους Lafite Rothschild, Mouton Rothschild, Latour και Haut Brion. Κατά συνέπεια, θεωρείται από τους σημαντικότερους στη Γαλλία.

Όμως, ήταν σχεδόν κατεστραμμένος το 1977 όταν ο πατέρας της Κορίνας Μεντζελοπούλου, Ανδρέας, τον αγόρασε από την οικογένεια Ζινεστέτ του Μπορντό έναντι 15 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Ανδρέας δε γνώριζε πολλά από παραγωγή κρασιών, αποφάσισε όμως αμέσως να αποκαταστήσει τον αμπελώνα. “Από μιαν άποψη, ο πατέρας μου ήταν πιο Γάλλος από τους Γάλλους”, τονίζει η κ. Μεντζελοπούλου. “Συνήθιζε να διηγείται πως κάποτε σε μια πτήση από το Λονδίνο έτυχε να διαβάσει στους Financial Times ότι η οικογένεια Ζινεστέτ πουλούσε το φημισμένο αμπελώνα. Τον συνόδευσα στη συνάντηση του με τον Πιέρ Ζινεστέτ. Μαγεύτηκα από την ομορφιά, από τα κελάρια, τον πύργο...”Όταν ο πατέρας της πέθανε, τρία χρόνια αργότερα, η κ. Μεντζελοπούλου ανέλαβε τα ηνία. “Χωρίς να το σκεφτώ, ήρθα εδώ. Ξέρετε, πρόκειται για τη γνωστή αδυναμία που έχουν οι κόρες στους μπαμπάδες τους”, εξηγεί.

Μέσα στα επόμενα χρόνια, άφησε πίσω τη σκιά του πατέρα της και τώρα περνάει ένα μεγάλο μέρος του χρόνου της ταξιδεύοντας εντός και εκτός Ευρώπης, ως πρέσβειρα των κρασιών του Μπορντό. Τα τελευταία χρόνια, οι Γάλλοι έχουν αρχίσει να εξάγουν τα κρασιά τους στην Κίνα, ελπίζοντας να ανακαλύψουν νέες αγορές στην αναπτυσσόμενη μεσαία τάξη της χώρας αυτής. Όταν ο πρόεδρος της Κίνας Χου Ζιντάο την επισκέφθηκε πριν από χρόνια, η κ. Μεντζελοπούλου τον ρώτησε γιατί επέλεξε το Chateau Margaυx κι εκείνος της απάντησε: “Μα, είστε τόσο διάσημη, κυρία μου”.

Σκληρή δουλειάΤην καλή της φήμη την απέκτησε με σκληρή δουλειά, έπειτα από χρόνια σκληρής προσπάθειας και εργασιών για την αποκατάσταση του αμπελώνα, αλλά και του ονόματός του. Με έρεισμα την πείρα που είχαν οι εμπειρογνώμονες του τόπου, ειδικότερα ο Πολ Πονταλιέ που σήμερα διευθύνει τον αμπελώνα, η κ. Μεντζελοπούλου φύτεψε νέα αμπέλια και ξανάχτισε από την αρχή τα κελάρια και τους χώρους αποθήκευσης. Ο ίδιος ο πύργος αναπαλαιώθηκε και μέσα σε λίγα χρόνια άρχισε η παραγωγή ενός πραγματικά εξαίρετου κρασιού. Η παράδοση μπορεί να αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του Chateau Margaux, ο οποίος σχεδιάστηκε τον 18ο αιώνα από τον αρχιτέκτονα Βίκτωρ Λουί. Η σημερινή επιτυχία, όμως, οφείλεται πρωτίστως στην αναβίωση αυτής της παράδοσης από την κ. Μεντζελοπούλου.

Υπό μιαν έννοια, η καριέρα της αντικατοπτρίζει την πρόσφατη ιστορία της παραγωγής των γαλλικών κρασιών. Εσωστρεφής και απομονωμένος, ο κλάδος αφυπνίστηκε στη διάρκεια της δεκαετίας του ’80, όταν βρέθηκε αντιμέτωπος με τον ανταγωνισμό των οινοπαραγωγών της Αυστραλίας, της Καλιφόρνιας, της Νότιας Αφρικής και της Χιλής. Οι Γάλλοι οινοπαραγωγοί άρχισαν να εκσυγχρονίζουν τον εξοπλισμό και την τεχνική τους και να εξετάζουν σοβαρά τρόπους που θα τους έκαναν ανταγωνιστικούς στη διεθνή αγορά.

Ήταν η πιο κατάλληλη στιγμή για μια οικογένεια μη υποκείμενη στους κανόνες της γαλλικής κοινωνίας ν’ αναλάβει την αποκατάσταση ενός από τους πιο φημισμένους αμπελώνες του Μπορντό. Όχι μόνον ο πατέρας Έλληνας, αλλά ήταν και αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας. Η μητέρα της ήταν μισή Ιταλίδα και μισή Γαλλίδα.

Το γραφείο της κ. Μεντζελοπούλου προδίδει αυτές τις “αντιθέσεις”: μια σειρά από φιάλες του φημισμένου κρασιού κοσμούν το περβάζι του ενός παραθύρου, ενώ στον έναν από τους τοίχους υπάρχει φωτογραφία του πύργου. Στον άλλο τοίχο βρίσκεται ένα αρχαίο ελληνικό γλυπτό από το παλαιό γραφείο του πατέρα της, ενώ απέναντι βρίσκεται ένα πορτρέτο του Μάικλ Τζάκσον φιλοτεχνημένο από τον Αντι Γουόρχολ.

Η ίδια, 52 ετών σήμερα, δεν μπορεί εύκολα να εξηγήσει γιατί διάλεξε αυτόν το δρόμο. Λάτρης των βιβλίων, αρχικά σκεφτόταν να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία και στη διάρκεια των γυμνασιακών της χρόνων έδωσε έμφαση στις κλασικές σπουδές. Όμως, όπως εξομολογείται, “στο σχολείο άκουγα για τους πολέμους του Ιουλίου Καίσαρα και στο σπίτι για τον Dοw Jones”. Στράφηκε προς τις Πολιτικές Επιστήμες και μετά την αποφοίτησή της στα μέσα της δεκαετίας του ’70, εργάστηκε στη διαφημιστική εταιρεία Xavas και στη συνέχεια στην αλυσίδα σούπερ μάρκετ που ανήκε στον πατέρα της, για να καταλήξει τελικά ιδιοκτήτρια του Chateau Margaux. Την εποχή εκείνη οι γυναίκες σπάνιζαν στον κόσμο του κρασιού, κάτι που ισχύει και σήμερα και που φαίνεται να ενοχλεί την κ. Μεντζελοπούλου.

“Παράγουμε κρασί πολυτελείας...”Ως ιδιοκτήτρια του αμπελώνα αναγκάστηκε κάποτε να πουλήσει ένα τμήμα της ιδιοκτησίας της. Ωστόσο, όταν το 2003 η οικογένεια Ανιέλι, η οποία ήλεγχε μεγάλο τμήμα του αμπελώνα, αποφάσισε να πουλήσει, ήρθε η ώρα για τη σωστή κίνηση, που οδήγησε στην επιτυχία. Τη στιγμή κατά την οποία κολοσσοί όπως ο Μπιλ Γκέιτς και ο Δούκας του Ουέστμινστερ ήταν πολύφερνοι μνηστήρες μεγάλων αμπελώνων στο Μπορντό, η κ. Μεντζελοπούλου αγόρασε το 75% των Ανιέλι και απέκτησε τον πλήρη έλεγχο του αμπελώνα. Τώρα πλέον, η κ. Μεντζελοπούλου ανήκει στο status symbol που εκπροσωπεί το Chateau Margaux.

“Το κρασί που παράγουμε είναι προϊόν πολυτελείας, έχει όμως πολύ στενή σχέση με τη Φύση. Εξαρτώμεθα, επομένως, από τον Θεό και τη Φύση”, είναι τα λόγια της.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου